PRZEWODNIK WSPINACZKOWY
KADZIELNIA |
Na drogach pomiędzy sektorami "Klepsydra" i "Wschodnia" (południowa część ściany Skałki Geologów) ściana jest nieoczyszczona z kruszyzny, a asekuracja jest niekompletna.
Wspinaczka w tej części Kadzielni jest bardzo niebezpieczna i niezalecana! Zasady wspinania w skałach podkieleckichCentrum Kielc. Powierzchnia 5 ha. Woda. Jaskinie. Tarasy widokowe. Ściany po 25 metrów. Można by pomyśleć istny raj. Niestety. Po pierwsze: Znajdująca się na Kadzielni Skałka Geologów jest rezerwatem. Po drugie: Większość ścian to szroty, na których łatwo o telewizor. Po trzecie: Szwendające się drechy. Dalej nie będę wyliczał, żeby nie odstraszać. Pomimo tych wad naprawdę warto tu przyjechać i zobaczyć jak wygląda wspinanie w prawdopodobnie najdłużej eksplorowanym ogródku skalnym w Górach Świętokrzyskich. |
Kadzielniański wapień przypomina ten z Tatr Zachodnich. Skała miejscami silnie spękana ale za to z licznymi jaskiniowymi formami. Wysokość ścian waha się od 4m (poniżej tarasu) do 25m. Sprzęt
Porady i uwagi
|
|
1. Hermanowe plemię V (TR) 2. Ukrzyżowanie Hermana VI.1+ (TR) 3. Filarkiem V (TR) 4. V (TRAD) 4. V (TRAD) 5. Dzień pieszego pasażera VI (6R+ST) 6. Dziupla VI+ (6R+ST) 7. Jaskiniowe formy V (5R+ST) 8. Black & white VI.3+ (6R+cam. 0,5 lub/i 0,75 lub kevlar 1,5m) 9. Wariant pod nosem VI.3 (TR) (start skokiem do klamki) 10. Niedzielna przechadzka VI.1+ (7R+ST - chwilowo brak przelotu przed stanem, można użyć cam.0,5 lub 0,75 lub kevlar 1,5m) 11. Płyta VI.2+ (6R+cam. 0,5 lub/i 0,75) 12. Projekt 13. Rysa przez okapik VI+ (TRAD) 14. Rysa VI (TRAD) 1. V+ (8R+ST) 2. VI (7R+ST) 3. VI- (7R - brak stanu) 4. Brzytwa VI (TR) 5. VI.1 (7R+ST) 6. VI.1 (7R+ST) |
|
1. Odwiert V (ST) (TR) 2. Wanta V (ST) (TR) 3. Wiedzimin V (ST) (TR) 4. Herman ciernistych krzewów IV (TRAD+ST) |
Drogi o trudnościach VI czasami VI+ lub VI- |
Mamy przyjemność przedstawić TOPO Małej Północnej na kieleckiej Kadzielni. Historia zdobywania tej ściany zaczyna się na początku lat 80-tych a może nieco wcześniej. Wydaje się, że nie można ustalić kto jest autorem pierwszych przejść dróg i wariantów. Być może na jakimś spotkaniu osoby, które to robiły przypomną sobie te odległe czasy i będzie można uzupełnić te informacje. Do tych osób niewątpliwie należą: Adam Cieślikowski, Krzysztof Drożdżeński, Leszek Janowski, Krzysztof Korpiela, Seweryn Mastyna, Sławomir Omański, Wojciech Siudowski, Kazimierz Woźniak i ……….. . Ściana położona jest nad "Jeziorkiem Szmaragdowym" (w zaniku) i jest bardzo dobrze widoczna z drogi prowadzącej do Amfiteatru. Wszystkie drogi i ich powtórzenia były robione "na wędkę" w warunkach letnich i zimowych. Nie przypominam sobie, aby ktoś wspinał się po tej ścianie z dolną asekuracją. Skała jest spękana i miejscami krucha. Na ścianie nie ma dróg łatwych, wszystkim można przypisać VI-ty stopień trudności czasami z plusem lub minusem. Tylko droga biegnąca z lewej strony ściany jest nieco łatwiejsza. Poza prawą krawędzią ściany znajduje się kominek, którym można się wspinać, ale tylko w warunkach zimowych. Długość dróg ok. 14 m. Stanowisko zakładamy z drzewek rosnących powyżej (potrzebna lina lub bardzo długie pętle) i można założyć długa pętlę za bloki, które są poniżej drzewek a nad ścianą. Stanowisko z samych bloków jest mocno niepewne!!!! W ścianie nie ma żadnych haków czy też innych punktów asekuracyjnych. Ściana godna polecenia. Ścianę Wielką Północną przedstawimy w najbliższym czasie. |
Topo Małej Północnej opracowali:
Leszek Janowski i Kazimierz Woźniak |
strona główna | na górę | Stokówka by "dr know | Scyzor | rozkład PKS MBUS | kontakt