|
|
|
| :: Przejścia - Świat :: |
|
| | Przejścia w rejonie L’amphitheatre, Kamouraska, Quebec, Canada |
| Rejon |
Droga, wycena, styl |
Data przejścia |
Autor przejścia |
| L’amphitheatre, Kamouraska, Quebec, Canada | Surprise Pocket 5.11c RP | 2005-09-04 | Maciek Domanski | | Na początek gratulacje dla Witka Ślusarczyka za przejścia w Hiszpanii (patrz, wpisy wyżej). Jak widać recepta „małe jasne dla równowagi” działa niezawodnie! Co do Kamouraski, wspinaczka odbywa się tu w tak pięknej scenerii, że dużo czasu wspinacze tracą na zachwyty otoczeniem (krótka charakterystyka rejonu znajduje się powyżej w opisie La princesse des neurones). Surprise Pocket, 511c, to w wolnym tłumaczeniu “Dziurka niespodzianka” i rzeczywiście kluczowe chwyty, które są potrzebne do przejścia przewieszki są ukryte. Trudno to przejść OS. W każdym razie, ja się musiałem przystawić dwa razy. Oprócz tego, udało mi się zrobić jeszcze Le monde a l’envers, 511a (OS), La complicite, 5.11a (OS), i Pericoloso sporgersi, 5.11c (znów niestety RP). |
| | L’amphitheatre, Kamouraska, Quebec, Canada | La princesse des neurones 5.6 OS | 2005-09-04 | Agnieszka Domanska | | Kamouraska to rejon odkryty relatywnie niedawno przez quebeckich wspinaczy. Leży na południowym brzegu Rzeki Św. Wawrzyńca (St-Laurent) w miejscu gdzie rzeka ta ma już kilkanaście kilometrów szerokości. Dochodzą tu już przypływy oceanu i stałymi gośćmi są... wieloryby różnych gatunków i rozmiarów, łącznie z Płetwalem Błękitnym (największym zwierzakiem na planecie). Specjalnością lokalnej kuchni już od 18 wieku są wędzone węgorze łapane w sieci, które rozpina się tu w czasie odpływu na wysokich słupach wbitych na stałe na płyciznach. Wyposażono tu już ponad 100 dróg sportowych w ścianie zwanej Amfiteatrem, która leży nad brzegami rzeki. Wspinaczka odbywa się więc w scenerii zapierającej dech w piersiach. Co również ciekawe, jest to ten sam rodzaj skały (wapień dewoński z domieszkami kalcytu), który można spotkać na kielecczyźnie, miejscami taka jak na Kadzielni a gdzie indziej jak na Stokówce. Jest to bardzo rzadki rodzaj skały, przynajmniej w tej części Ameryki Północnej. Wielu wspinaczy przyjeżdża tu z miejsc oddalonych i po kilkaset kilometrów tylko z tego powodu (dla nas to było 340km..). Droga „La princesse des neurones”, 5.6 (na oko, stare tatrzańskie V+) biegnie wyraźnym filarem, który od frontu do złudzenia przypomina Prawe Bliźniaki na Kadzielni, tyle że jest mocno odstrzelony od głównej ściany (tzw. „flake”), na tyle że właściwie tworzy rodzaj turniczki. Było to pierwsze samodzielne prowadzenie Agnieszki i przeszła ją swobodnie. W ciągu dwóch dni wspinania w Kamouraska, Agnieszka zrobiła też kilka przystawek na wędkę do Le monde a l’envers, 511a, La complicite, 5.11a, Surprise Pocket, 511c i do Pericoloso sporgersi, 5.11c. Szło jej całkiem nieźle jak na kogoś kto wspina się dopiero od dwóch miesięcy a do treningu ma podejście siedemnastolatki (tzn. wspina się średnio raz na tydzień, w niedzielę). |
|
|
|
